اطلاعاتی در مورد کارت های حافظه و علائم درج شده بر روی آن ها

در دنیای امروز، دستگاه‌های دیجیتال به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی ما تبدیل شده‌اند. از گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها گرفته تا دوربین‌های عکاسی و پخش‌کننده‌های موسیقی، همگی نیازمند فضایی برای ذخیره‌سازی اطلاعات هستند. در این میان، کارت حافظه (Memory Card) به عنوان یک قطعه‌ی کوچک و کاربردی، نقشی اساسی در این زمینه ایفا می‌کند.کارت حافظه، حافظه‌ای جانبی است که به کاربران امکان می‌دهد تا حجم قابل توجهی از اطلاعات را در دستگاه‌های دیجیتال خود ذخیره کنند. این قطعات کوچک، در اندازه‌ها و ظرفیت‌های مختلفی در بازار موجود هستند و می‌توان از آنها برای ذخیره‌سازی عکس‌ها، ویدیوها، موسیقی، اسناد و سایر انواع داده‌ها استفاده کرد. در این مقاله قصد داریم سیر تحولات کارت حافظه و تفاوت آنها و معنای علائمی که روی آنها نوشته می شود را بررسی کنیم…

کارت حافظه SD
کارت حافظه SD در سال ۱۹۹۰ توسط شرکت توشیبا اختراع شد و در سال ۲۰۰۰ با مشارکت شرکت‌های SanDisk و Panasonic، انجمن SD Association تاسیس شد و استانداردهای این کارت حافظه را به طور رسمی معرفی کرد.
این نوع حافظه رایج‌ترین نوع حافظه می باشد که معمولا در دوربین‌های دیجیتال از آن استفاده می‌شود. ممکن است با علائمی از قبیل SDHC یا SDXCمواجه شوید که در شکل و ظاهر با SD معمولی فرقی ندارند و استفاده از آنها تنها بیانگر این است که کارت حافظه‌ی مورد نظر، ظرفیت بالاتری دارد.

SDSC (Secure Digital Standard Capacity): کارت‌های حافظه با ظرفیت تا 2 گیگابایت.

SDHC (Secure Digital High Capacity): کارت‌های حافظه با ظرفیت بین 4 گیگابایت تا 32 گیگابایت.

SDXC (Secure Digital eXtended Capacity): کارت‌های حافظه با ظرفیت بالاتر از 32 گیگابایت تا حداکثر 2 ترابایت.

کارت حافظه‌ی micro SD (مخفف micro Secure Digital):
بعد از SD پرکاربردترین نوع کارت‌ها مدل microSD است. معمولا بیشترین استفاده‌ی این کارت حافظه در موبایل‌ها است و کسانی که می‌خواهند ظرفیت داخلی موبایل خود را افزایش دهند، یک کارت حافظه‌ی microSD می‌خرند. این مدل همان‌طور که از نامش برمی‌آید، مدل کوچک شده‌ی SD است و از همان استاندارد استفاده می‌کند. این نوع حافظه را می‌توان با استفاده از یک تبدیل ساده و ارزان، به سایز استاندارد SD تبدیل کرد. معمولا در بسته‌‌بندی کارت حافظه‌ی microSD، تبدیل آن به SD را هم قرار می‌دهند. اما اگر کارت حافظه‌ای خریداری کردید که فاقد آداپتور بود، می‌توانید خودتان آن را با قیمت کمی تهیه کنید.

microSDHC: با ظرفیت بین 4 گیگابایت تا 32 گیگابایت.

microSDXC: با ظرفیت بالاتر از 32 گیگابایت تا حداکثر 2 ترابایت.

miniSD: کارت حافظه‌ای که منسوخ شده است
miniSD  نوعی کارت حافظه بود که در سال ۲۰۰۳ توسط کمپانی SanDisk معرفی شد.  این نوع کارت حافظه کوچکتر از SD بود و برای استفاده در دستگاه‌های کوچک مانند گوشی‌های موبایل و دوربین‌های عکاسی طراحی شده بود.

با این حال، miniSD ، به دلیل محبوبیت بیشتر microSD  هرگز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

سایر کارت های حافظه :

کارت حافظه‌ی CF (مخفف Compact Flash)

با وجود اینکه اکثر دوربین‌های دیجیتال جدید از کارت‌های حافظه‌ SD استفاده می‌کنند، برخی از دوربین‌های DSLR جدید و تعداد زیادی از دوربین‌های قدیمی با کارت حافظه‌ای به نام CF سازگاری دارند و تنها از آن پشتیبانی می‌کنند. این کارت‌ها سایز بزرگ‌تری از SD ها دارند و به خاطر استحکام و پایداری خود معروف هستند.

CF Type I: برای دوربین‌های حرفه‌ای و دوربین‌های DSLR استفاده می‌شود.

CF Type II: با ظرفیت بیشتر برای کاربردهای حرفه‌ای استفاده می‌شود.

کارت‌های حافظه CFexpress:

استفاده از آنها برای دوربین‌های حرفه‌ای و کاربردهای پرسرعت (مانند ضبط ویدئو 8K) مناسب است.

کارت‌های حافظه XQD:

استفاده از آنها برای دوربین‌های حرفه‌ای مناسب است.

استانداردها و کلاس‌های سرعت:

Speed Class Rating (کلاس سرعت):

مشخص کننده حداقل سرعت نوشتن داده بر روی کارت (مانند Class 2، Class 4، Class 6، Class 10).
عبارت‌هایی مثل Class 2 یا Class 10 که در لوگوی آن، عدد پایانی‌ با یک دایره احاطه شده‌است. این اعداد مشخص می‌کنند حداقل سرعت نوشتن اطلاعات روی کارت حافظه چقدر است. به عنوان مثال سرعت نوشتن روی کارت حافظه‌ای از کلاس ۱۰ تحت هیچ شرایطی از ۱۰ مگابایت بر ثانیه کمتر نخواهد شد.  معمولا برای کاربران عادی، یک حافظه از کلاس ۴ یا ۶ مناسب‌ترین انتخاب است.

استاندارد UHS ( مخفف Ultra High Speed):

یک رابط گذرگاه برای کارت‌های حافظه SD است که سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.  این استاندارد در سال ۲۰۱۰ توسط انجمن SD Association معرفی شد و در حال حاضر سه نسخه از آن وجود دارد:

UHS-I: این اولین نسخه از استاندارد UHS است و حداکثر سرعت 104 مگابایت بر ثانیه را ارائه می‌دهد.

UHS-II: این نسخه از UHS از دو ردیف پین اضافی برای انتقال داده استفاده می‌کند و حداکثر سرعت 312 مگابایت بر ثانیه را ارائه می‌دهد.

UHS-III: جدیدترین نسخه از UHS است و از یک رابط گذرگاه جدید برای رسیدن به حداکثر سرعت 624 مگابایت بر ثانیه استفاده می‌کند.

این کلاس‌ها با یک U انگلیسی نشان داده می‌شود و عددی هم درون انحنای U قرار می‌گیرد.

Video Speed Class:

این استاندارد توسط انجمن SD ایجاد شده است و با نماد “V” به همراه عددی که نشان دهنده حداقل سرعت نوشتن است نشان داده می شود، برای مثال V6، V10، V30، V60 و V90. هر چه عدد بعد از V بزرگتر باشد، کارت حافظه سریعتر است.

در اینجا خلاصه ای از کلاس های سرعت ویدیویی مختلف وجود دارد:

V6 (حداقل سرعت نوشتن 6 مگابایت بر ثانیه): برای ضبط ویدیوهای با کیفیت پایین و استاندارد تعریف شده است.

V10 (حداقل سرعت نوشتن 10 مگابایت بر ثانیه): برای ضبط ویدیوهای Full HD مناسب است.

V30 (حداقل سرعت نوشتن 30 مگابایت بر ثانیه): برای ضبط ویدیوهای 4K با سرعت بالا مناسب است.

V60 (حداقل سرعت نوشتن 60 مگابایت بر ثانیه): برای ضبط ویدیوهای 8K با سرعت بالا مناسب است.

V90 (حداقل سرعت نوشتن 90 مگابایت بر ثانیه): برای ضبط ویدیوهای حرفه ای 8K با سرعت بالا مناسب است.

استانداردهای امنیتی:CPRM (Content Protection for Recordable Media):

برای محافظت از محتوای دیجیتال در کارت‌های حافظه استفاده می‌شود.

CRYPT (Encryption Standard):

استفاده از رمزگذاری برای محافظت از داده‌های ذخیره شده در کارت حافظه.

سرعت کارت حافظه

سرعت نوشتن به خصوص برای عکاسی و فیلمبرداری با رزولوشن بالا مهم است، زیرا تعیین می‌کند که کارت حافظه چقدر سریع می‌تواند عکس‌ها و ویدیوها را ذخیره کند. اگر از کارت حافظه با سرعت نوشتن کم استفاده کنید، ممکن است با مشکلاتی مانند بافر شدن یا از دست دادن فریم مواجه شوید.

انتخاب کارت حافظه با سرعت مناسب:

سرعت کارت حافظه مورد نیاز شما به نوع استفاده شما از آن بستگی دارد ، در اینجا چند دستورالعمل کلی وجود دارد:

استفاده معمولی: اگر از کارت حافظه برای ذخیره عکس‌ها و ویدیوهای با رزولوشن پایین یا برای گوش دادن به موسیقی استفاده می‌کنید، یک کارت حافظه با کلاس سرعت C10 و استاندارد UHS-I کافی است.

عکاسی و فیلمبرداری با رزولوشن بالا: اگر از کارت حافظه برای عکاسی و فیلمبرداری با رزولوشن بالا استفاده می‌کنید، باید کارت حافظه‌ای با کلاس سرعت C10 یا بالاتر و استاندارد UHS-I یا UHS-II انتخاب کنید.

ضبط ویدیوهای 4K و 8K: اگر از کارت حافظه برای ضبط ویدیوهای 4K یا 8K استفاده می‌کنید، باید کارت حافظه‌ای با کلاس سرعت U3 یا بالاتر و استاندارد UHS-II یا UHS-III انتخاب کنید.

علاوه بر کلاس سرعت و استاندارد UHS،  عوامل دیگری نیز می‌توانند بر سرعت کارت حافظه مانند:

نوع حافظه فلش: حافظه فلش NAND جدیدتر مانند TLC و 3D NAND سریعتر از حافظه فلش MLC سنتی هستند.

کنترلر کارت حافظه: کنترلر کارت حافظه مسئول مدیریت انتقال داده بین کارت حافظه و دستگاه شما است. کنترلرهای با کیفیت بالا می‌توانند سرعت انتقال داده را افزایش دهند.

نکاتی در مورد خرید کارت حافظه:

دستگاه خود را بررسی کنید: مطمئن شوید که دستگاه شما از استاندارد UHS پشتیبانی می‌کند.

سرعت مورد نیاز خود را تعیین کنید: اگر به سرعت‌های بسیار بالا نیاز ندارید، نیازی به خرید گرانترین کارت حافظه نیست.

برند معتبر را انتخاب کنید: از خرید کارت حافظه از برندهای ناشناخته خودداری کنید.

نظرات را بخوانید: قبل از خرید، نظرات کاربران دیگر را در مورد کارت حافظه‌های مختلف بخوانید.